InfoHub Logo

Біржан сал Тезекбай ақынмен замандас болған соң, әр уақыт кездесіп әзілдесіп, қағысып жүреді екен. Бір кездескенде екеуі былайша қағысып қалыпты:

Тезекбай:

Бұл өнерді кім берді, Біржан саған,
Өнер берген кісіңді айтшы маған.
Өнер берген кісіңді айта алмасаң,
Сенің өлең айтуын, тіпті арам.

Біржан:

Жаратқан бәрімізді — бір құдайым,
Абзал қылып жаратқан күн мен айын.
Өнердің бойға біткен арқасында,
Тезеке-ау, салдық құрмай не қылайын.

Тезекбай:

Рас, бәрімізді жаратқан — бір құдай-ды,
Абзал қылып жаратқан күн мен айды.
Бір құдайдың бірлігін хақ деп білсең,
Неше сипатпен танисың бір құдайды.

Біржан:

Өзің молла, оқисың жазған хатты,
Сері қайдан біледі шариғатты.
Әкем Қожағұл болғанда, өзім — салмын,
Мен сізден сұрамаймын насихатты.

Тезекбай:

Олай болса, отырғанда, ақын мен ой таба бер,
Күндіз-түні жүрсең де жол таба бер.
Орта жүздің баласы «Темір Қақпан, Байғұлыбай» деп әне, зарлап тұр ғой.
Қыз-келіншекке айтып, тана-моншақ жиып;
сонымен жолығысып мал таба бер,—

деп батасын беріпті.

---