Жақсы ой мен жаман ой (ертегі қойылым)
(Көрініс)
(Сахнаға Қоян шығады. Өзі қорқып, жан-жағына қарап, жейтін нәрсе іздеп тұрғанда, артынан біреу «кукку» деп айғай салады. Қоян қорыққанынан ыршып түседі. Сосын ақырын қараса, бір кішкене құс екен.)
Құс:
— Қоян, қоян! Қорқақ қоян! Қайда шықтың?
Қоян:
— Қайда шығушы ем?! Жем іздеп шықтым. Балаларым аш. Бірақ қорықпай шығуға әлдене бас салардай, жүрегім дүрсілдеп тұр.
Құс:
— Ал сен неге тек жаман ойлай бересің? Неге жақсы ой ойламайсың?
Қоян:
— Жақсы ой? Ол не үшін қажет?
Құс:
— Мм, мысалы қазақта «Жақсы ой — жарым ырыс» деген сөз бар. Яғни, жақсы ойласаң, жақсы нәрселер болады. Ал жаман ойласаң, жаман нәрселер болады.
Қоян:
— «Қорыққанға қос көрінеді» - деген мақалды білем. Бірақ қорқа берем.
Құс:
— Алдымен жақсылыққа сенуді үйрен. Сосын қорықпайтын боласың! (Құс ұшып кетеді. Ойланып қалған қоян, алдымен Қарсаққа келеді.)
Қоян:
— Қарсақ, Қарсақ!
Қарсақ:
— О, қорқақ Қоян қонаққа келген бе? «Жеп қояды» деп қорықпайсың ба?
Қоян:
— Қорықпаймын! Мен «Қояндардың құқын қорғайтын» ұйым құрайын деп шештім. Әйтпесе орманда жүре алатын түрім жоқ. Қорқа, қорқа батыр болдым. Біздің ұйымға кіресің бе?
Қарсақ:
— Кірсем не болады?
Қоян:
— Кірсең саған орманда менің рұқсатымсыз ешкім тиісе алмайды!
Қарсақ күліп:
— Жарайды - дейді.
Қоян:
— Ұйымға кірген аң, біз көмек сұрағанда бірден көмек бермесе, ұйымнан шығады.
Қарсақ:
— Келістік!
Сосын Қоян Қасқырға келеді.
Қоян:
— Қасқыр, қасқыр! Мен «Қояндардың құқын қорғайтын ұйым құрайын»- деп шештім. Біздің ұйымға кіресің бе?
Қасқыр:
— «Құм жиылып — тас болмас, құл жиылып — бас болмас!»- деген. Қояндар жиылып патшалық құрайын деп жатырсыңдар ма? Ха-ха-ха! (күледі)
Қоян:
— Қасеке, кім біздің ұйымға кіріп, қояндарға қамқор болады, сол жамандықтан амандықта болады! Ойланыңыз?! Жарайды, мен кеттім.
Қасқыр:
— Ей, ұзынқұлақ!
Қоян:
— Қасеке, сіз менің жеке басымды кемсітіп тұрсыз! Бұл сөзіңіз үшін сізді орманнан аластатып жібере аламын. Байқап сөйлеңіз!
Қасқыр:
— Қалай аластатасың? Егер мен сені дәл қазір жеп қойсам?! (ақырын қоянға жақындайды)
Қоян:
— Қарсақтар! Алты Қарсақ атып шығып, Қоянды қоршап тұрады.
Қасқыр:
— Мм, не ғой?! Мен әзілдегем. Ұйымға кірсе несі бар? Есесіне достарым көбейеді. Кіремін ұйымға!
Қоян:
— Рақмет!-деп ары қарай кетеді. Алдынан Жолбарыс шығады. Жолбарыс Қоянды бас салуға жүгіріп келе жатса, Қоян:
— Ей, Жолбарыс! Андағы жерде тұр! Маған жақындама! - деп айқайлайды.
Жолбарыс:
— Мынау расында біздің қорқақ, ұзынқұлақ, қыли қоян ба? Бұл неге батырсынып тұр?
Қоян:
— Жолбарыс мырза, мен қазір қорқақ Қоян емеспін! Үш «Қ» ұйымының басшысымын! Жеке басымның құқын таптамай, абайлап сөйлеңіз!- деп сес көрсетеді.
Жолбарыс:
— Үш «Қ»? Ол не ұйым тағы?
Қоян:
— Қасқыр, Қарсақ, Қоян үйірлерінен тұратын, достық ұйымы! Егер орманда қандай да бір жыртқыш аң қояндарға тиіссе, осы ұйымның мүшелері түгел барып талап жейді. Сенбесеңіз, шақырайын..?!
Жолбарыс:
— Ооо, сен жай Қоян емес, ақылды Қоян болдың ғой? Жарайсың! Басың істейді екен. Мені де сол ұйымға қоса сал! Тегін астан құр қалмайын...
Автор:
— Осылайша дұрыс, жақсы ойлауды үйренген Қоян, ең мықты аңдарды өз ұйымына кіргізіп, Қояндардың құқын қорғаған екен! Ал сендер қалай ойланып жүрсіңдер балақайлар? Неден қорқып жүрсіңдер? Егер дұрыс, жақсы ой ойласаңдар, алдарыңа таудай мақсат қойсаңдар, сендер де осы Қоян секілді өз армандарыңа жетесіңдер!
Гүлмекен Қасенбай.